Elde meydana gelen anomaliler bazen minör bazen de majör olabilir. Bu anomaliler parmakların eksik ya da fazla olması, parmakların bitişik olması, aşırı büyümüş ya da gelişmemiş bölümler ve daha pek çok farklı şekilde gelişebilir.
Yapışık parmak sendromu olarak adlandırılan sindaktili ve fazla parmak oluşması olarak adlandırılan polidaktili en sık karşılaşılan el anomalileridir. Bu gibi durumların çeşitli cerrahi girişimler ile üstesinden gelinebilmektedir.
Doğum sırasında bebeklerin el ve kol yapısının normalden daha farklı olması, el anomalisi olarak adlandırılır.
Elin konjenital anomalileri doğumsal olarak gerçekleşen deformitelerdir. Bu anomaliler elin gelişimini etkilerken, bir yandan da işlevsel sorunlara neden olabilir. Günümüzün gelişmiş cerrahi teknikleri ile giderilebilen bu sorunların tedavisi bazen doğumdan hemen sonra, bazen anne karnında bazen de çocuklar 2 ya da 3 yaşına geldiklerinde düzeltilebilir. Parmakların yapışık olması ya da sindaktili durumu, en sık karşılaşılan el anomalisi olarak değerlendirilir. Sindaktili tedavisinde yalnızca dokuların birleşik olması durumunda ayrı, kemiklerin de birleşik olması durumunda ayrı tedavi uygulanır. Sık karşılaşılan diğer el anomalileri ise parmakların eksik ya da kısa olması, tendonların hareketsiz kalması, sinirlerin ve damarların anormal gelişimidir.
El anomalileri bazen bir elde, bazen de iki elde birden görülebilir. Eğer ellerdeki eksiklikler majör seviyede değilse, bu anomalilerin tedavi edilmesi ve çocukların normal hayata uyum sağlaması mümkün olabilir. El anomalileri ile ilgili olarak detaylı şekilde yapılan tıbbi sınıflamalar ise şu şekildedir:
Doğumsal amputasyonlar olarak elin ya da kolun hiç gelişmemiş olması en sık karşılaşılan durumlardır. Kolun ön kısmındaki radius kemiğinin eksikliği ya da yetersiz gelişmesi radial taraf anomalileri olarak adlandırılır. Eğer gelişmeyen ya da yetersiz gelişen kısım ulna kemiği ise, bu durum ulnar taraf anomalisi olarak nitelenir. Elin orta kısmının gelişmemesi ve elin kıskaç görünümlü bir yapıda olması yarık el, elin U şeklinde ve az gelişmiş olması ile birlikte parmakların kısa olması da simbrakidaktili olarak adlandırılır.
En sık karşılaşılan farklılaşma durumu sindaktili olarak adlandırılan parmakların yapışık olması durumudur. Eğer parmakların orta eklemleri anormal şekilde eğiliyorsa kamptodaktili, parmak eklemleri yapışık ve hareketsiz durumdaysa simfalangizm, eklemler anormal şekilde kısaysa artrogipozis olarak adlandırılır.
El parmaklarının olması gerekenden fazla olması polidaktili olarak adlandırılır ve bu durum bir duplikasyon olarak nitelenir.
Bir parmağın ya da birden fazla parmağın aşırı büyük olması makrodaktili, baş parmağın küçük olması ya da hiç olmaması ise hipoplastik baş parmak olarak adlandırılır.
Doğum sırasında bebeklerin el ve kol yapısının normalden daha farklı olması, el anomalisi olarak adlandırılır. Embriyonun gövdesinden ilk kol tomurcuğunun görünmesi, sperm ve yumurtanın birleşerek embriyoyu oluşturmasının ardından 4. haftada gerçekleşir. Sonraki 4 haftalık süreçte ise sırasıyla omuz, kol, dirsek, ön kol, bilek, el ve parmaklar oluşur. İşte bu gelişim sırasında ortaya çıkan bir problem elin ya da kolun anormal bir şekilde gelişmesine ya da gelişmemesine neden olabilir. El anomalilerinin yaygın nedenleri ve bu nedenlerle karşılaşma oranları şu şekildedir:
Gelişen el anomalilerinin tedavisi bazen anne karnında, bazen doğumdan hemen sonra, bazen de 2 ila 3 yaşında gerçekleştirilebilir.
El anomalilerinde tedavinin şekline karar verirken anomalinin durumu, hastanın yaşı, sosyalleşme eğilimleri ve gelişim durumu gibi pek çok faktör belirleyicidir. Sindaktili olarak adlandırılan yapışık parmak sendromunda doğumdan sonraki birkaç yıl içerisinde cerrahi tedavi önerilir. Çünkü bu yaştan sonra çocuk elini tanımaya başlar ve oyuncakları oynarken elin yapısının bozuk olması daha ciddi problemler yaratabilir.
Parmak sayısının fazla olduğu polidaktili için de aynı durum geçerlidir. Fakat anomali uzuv kaybına neden olabilecek denli şiddetliyse, bu durumda doğumdan sonraki mümkün olan en erken zamanda tedavi planlanmalıdır.
El anomalilerinde cerrahi olarak gerçekleştirilen operasyonlar sonrasında elin hassas bir bölge olması sebebiyle hafif, orta ya da yoğun ağrı olabilir. İlaç tedavisi ya da çeşitli enjeksiyonlar bu ağrıların hafifletilmesine yardımcı olur. İyileşme süreci boyunca el hareketsiz bırakılmalıdır ve bu süre tedavinin şekline ve uygulama bölgesine göre farklılık gösterir. Gerekli görülen durumlarda fiziksel terapist ile el egzersizleri, masaj terapisi ya da elektriksel sinir uyarımı gibi ek tedaviler de uygulanabilir.
El anomalileri, doğuştan veya kazalar sonucu eldeki yapısal veya işlevsel bozuklukları ifade eder. Parmakların şekil bozuklukları, eksiklikler veya aşırı büyümeler gibi durumlar bu kategoriye girer.
Doğuştan gelen genetik faktörler, kazalar, travmalar veya cerrahi müdahaleler el anomalilerinin oluşmasına neden olabilir.
Lazer tedavisi, cerrahi müdahaleler, rehabilitasyon ve fiziksel terapi gibi çeşitli tedavi yöntemleri el anomalilerinin tedavisinde kullanılabilir.
Lazer tedavisi, cilt dokusunu yenileyerek ve doku büyümesini düzenleyerek eldeki yapısal anormallikleri azaltmada etkili olabilir.
Cerrahi müdahaleler, parmak veya el bileği yeniden şekillendirme, eklem düzeltmeleri veya doku nakilleri gibi çeşitli operasyonları içerebilir.
Rehabilitasyon programları ve evde yapılan fiziksel terapi, elin işlevselliğini artırabilir ve tedavi sürecine destek olabilir.
El anomalileri tedavisinin sonuçları, tedavi yöntemine ve durumun ciddiyetine bağlı olarak değişebilir. İyileşme süreci bireyden bireye farklılık gösterebilir.
El anomalileri tedavisinde uzman bir doktorun önerileri ve yönlendirmeleri, etkili ve güvenli bir tedavi süreci geçirmenizi sağlar.
